കനിഹയുടെ ജീവിതത്തിൽ മകൻ നഷ്ടപ്പെടും എന്ന് ഉറപ്പിച്ച രാത്രി
ഈ രാത്രി തന്നെ അവന് മരണപ്പെട്ടേക്കും, ജീവിക്കാന് സാധ്യതയില്ല എന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു; മകന്റെ ജനനത്തെ കുറിച്ച് കനിഹ.എങ്ങിനെ ധൈര്യം വന്നു എന്ന് അറിയില്ല, അപ്പോള് തന്നെ ഞാന് എഴുന്നേറ്റ് അവന് കിടക്കുന്ന അടുത്ത ബ്ലോക്കിലേക്ക് പോയി. അവനെ ഞാന് ആദ്യമായി കാണുമ്പോള് തീരെ ചെറിയ ഒരു വാവ, ശരീരം മുഴുവന് പൈപും മറ്റുമെല്ലാം ഘടിപ്പിച്ച അവസ്ഥയില് കിടത്തിയിരിയ്ക്കുന്നു. എനിക്ക് അത് താങ്ങാന് പറ്റുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു.തമിഴ്നാട്ടുകാരിയാണെങ്കിലും മലയാളികള് ഇരു കൈയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിച്ച നടിയാണ് കനിഹ. സത്യത്തില് വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ഇന്റസ്ട്രി വിടുന്ന നായികമാര് ഉള്ള കാലത്താണ് അതിനെ തിരുത്തി കുറിച്ച് കനിഹ എത്തുന്നത്. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ്, കുഞ്ഞ് ജനിച്ചതിനൊക്കെ ശേഷമാണ് കനിഹയ്ക്ക് കൂടുതല് കാമ്പുള്ള സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങള് വെള്ളിത്തിരയില് അഭിനയിക്കാന് കഴിഞ്ഞത്, പ്രത്യേകിച്ചും മലയാളത്തില്. എന്നാല് അധികമാരും അറിയാത്ത മറ്റൊരു കഥ കനിഹയ്ക്കുണ്ട്. ഏക മകന് സായി ഋഷിയുടെ ജനനത്തെ കുറിച്ചുള്ളതാണത്. അടുത്തിടെ തമിഴ് ചാനലിന് നല്കിയ അഭിമുഖത്തില് ആ കഥ കനിഹ വെൡപ്പെടുത്തുകയുണ്ടായി.ഋഷി എന്നാണ് മകന്റെ പേര്, അവനിപ്പോള് പതിനൊന്ന് വയസ്സ് ആകുന്നു. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഞാന് ഭര്ത്താവിനൊപ്പം യു എസ്സിലേക്ക് പോയിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് അവിടെയായിരുന്നു അവന്റെ ജനനവും. എന്റേത് ഒരു പെര്ഫക്ട് പ്രെഗ്നന്സിയായിരുന്നു. യാതൊരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സ്കാനിങ് റിസള്ട്ട് എല്ലാം പെര്ഫക്ട് ആയിരുന്നു.ഡെലിവറി കഴിഞ്ഞപ്പോള്.ഒന്പതാം മാസത്തില് പൊതുവെ പറയുമല്ലോ, എപ്പോള് വേണമെങ്കിലും ഇനി ഡെലിവറി ആയേക്കും എന്ന്. ആ സ്റ്റേജിലായിരുന്നു ഞാനും. അത് കാരണം ഞങ്ങള് എല്ലാം പാക്ക് ചെയ്ത് വച്ചിരുന്നു. എനിക്ക് പ്രസവ വേദന വന്നു, ആശുപത്രിയില് പോയി, പ്രസവിച്ചു. പ്രസവ ശേഷം എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല, കുഞ്ഞിനെ എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നില്ല.അര്ധരാത്രി ഡോക്ടര് വന്നു.ഏഷ്യന് കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്ക് എല്ലാം ബിലിറൂബന് കുറവായിരിക്കും എന്നാണ് പൊതുവെ പറയപ്പെടുന്നത്. അത് കാരണം എന്തോ കാര്യത്തിന് കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ടു പോയതായിരിയ്ക്കും എന്ന് കരുതി ഞാന് വളരെ കൂളായിട്ടാണ് ഇരുന്നത്. വൈകുന്നേരം ആറ്, ആറര മണിക്കായിരുന്നു എന്റെ പ്രസവം. സമയം ഏതാണ്ട് അര്ധരാത്രിയായപ്പോള് ഒരു ഡോക്ടര് പെന്നും പുസ്തകവും ഒക്കെയായി റൂമിലേക്ക് വന്നു.
അദ്ദേഹം ആ കടലാസില് ഹാര്ട്ട് വരച്ചിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു, ‘ക്ഷമിക്കണം നിങ്ങളുടെ കുഞ്ഞിന് ഹാര്ട്ടിന് ചെറിയ പ്രശ്നമുണ്ട്, ചിലപ്പോള് ഈ രാത്രി തന്നെ അവന് മരണപ്പെട്ടേക്കും’ എന്ന്. അത് കേട്ടതും എന്റെ കൈയ്യും കാലും എല്ലാം വിറയ്ക്കാന് തുടങ്ങി. എങ്ങിനെ റിയാക്ട് ചെയ്യണം എന്ന് പോലും എനിക്ക് അറിയില്ല. ഡെലിവറി കഴിഞ്ഞ അവസ്ഥയില് നിന്ന് ശരീരം റിക്കവറി ആയിട്ടു പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.അവനെ ഞാന് കാണുമ്പോള്.എങ്ങിനെ ധൈര്യം വന്നു എന്ന് അറിയില്ല, അപ്പോള് തന്നെ ഞാന് എഴുന്നേറ്റ് അവന് കിടക്കുന്ന അടുത്ത ബ്ലോക്കിലേക്ക് പോയി. അവനെ ഞാന് ആദ്യമായി കാണുമ്പോള് തീരെ ചെറിയ ഒരു വാവ, ശരീരം മുഴുവന് പൈപും മറ്റുമെല്ലാം ഘടിപ്പിച്ച അവസ്ഥയില് കിടത്തിയിരിയ്ക്കുന്നു. എനിക്ക് അത് താങ്ങാന് പറ്റുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു.
സര്ജറി നടത്താന് തീരുമാനിച്ചു.ഒരു രാത്രി അതിജീവിയ്ക്കില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ എന്റെ കുഞ്ഞ് ജീവന് രക്ഷാ മാര്ഗ്ഗങ്ങളോട് ഏഴ് ദിവസം പിന്നിട്ടു. ഇങ്ങനെ വച്ച് ഇരുന്നത് കൊണ്ട് പ്രയോജനം ഇല്ലല്ലോ, ഒരു ചാന്സ് മാത്രം ജീവന് തിരിച്ചു കിട്ടും എന്ന പ്രതീക്ഷയില് സര്ജറി ചെയ്യാന് തീരുമാനിച്ചു. ആ സമയത്ത് ഞാന് പ്രാര്ത്ഥിക്കാത്ത ദൈവങ്ങളില്ല. സായി ഭാവ ഭക്തയാണ് ഞാന്, എന്റെ എല്ലാ ഭാരവും അദ്ദേഹത്തില് വച്ച് ഞാന് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു.എട്ട് മണിക്കൂര് നീണ്ട സര്ജറി.സര്ജറി നടക്കുന്ന ദിവസം എന്റെ ഭര്ത്താവിനെ ആശുപത്രിയില് നിര്ത്തി, ഞാന് അമ്പലത്തില് പോയി. എട്ട് മണിക്കൂറോളം നീണ്ട സര്ജ്ജറിയായിരുന്നു. ആ സര്ജ്ജറിയ്ക്ക് ശേഷം എന്ത് വേണമെങ്കിലും നടക്കാം എന്ന് ഡോക്ടര് പറഞ്ഞിരുന്നു. അതിനെ എല്ലാം അതിജീവിച്ച് വന്ന കുഞ്ഞാണ് എന്റെ മകന്. അവന് ദൈവത്തിന്റെ പുത്രനാണ് എന്ന് ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു.ജീവിതം മാറിയ നിമിഷം.അതുവരെ ചെറിയ ചെറിയ കാര്യങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിച്ചിരുന്ന ഞാന്, ജീവിതത്തില് ആദ്യമായി ഒരു ജീവന് വേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിച്ചത് അന്നായിരുന്നു. എന്റെ മകന് വേണ്ടി. അത് വരെ അല്പത്തരം കാണിച്ച ആളായിരുന്നു ഞാന്. എന്നെ സംബന്ധിച്ച് ജീവിതം തന്നെ മാറിയ നിമിഷമായിരുന്നു അത്. അതിന് ശേഷം ജീവിതത്തില് എന്ത് സംഭവിച്ചാലും നേരിടാനുള്ള ധൈര്യം എനിക്ക് ഉണ്ടായി- കനിഹ പറഞ്ഞു.അന്ന് കനിഹ പറഞ്ഞത്.ഒരു ബ്യൂട്ടി മത്സരത്തില് ചുക്കി ചുളിഞ്ഞ വയര് കാണിച്ചുകൊണ്ട് കനിഹ റാംപ് വാക്ക് നടത്തിയത് ശ്രദ്ധേയമായിരുന്നു. അന്ന് ആ വയറിനെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചപ്പോള് കനിഹ പറഞ്ഞത്, ‘എനിക്ക് വേണമെങ്കില് ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് സര്ജറി ചെയ്തുകൊണ്ട് ആ പാടുകളും ചുളിവുകളും മാറ്റാന് പറ്റും. പക്ഷെ ഇത് എന്റെ കുഞ്ഞ് എനിക്ക് കിട്ടിയതിന്റെ പാടുകളാണ്. എനിക്കിത് അഭിമാനമാണ്’ എന്നാണ്. കൈയ്യടിയോടെയാണ് ആ വാക്കുകളെ സദസ്സ് ഏറ്റെടുത്തത്.
@All rights reserved Typical Malayali.
Leave a Comment